Kiedy współczynnik mocy biernej jest niski, może powodować szereg negatywnych skutków. Dotyczy to zarówno użytkowników, jak i całego systemu energetycznego. Dochodzi chociażby do zwiększonego poboru prądów roboczych w stosunku do pracy przy tej samej mocy czynnej i współczynniku mocy bliskim jedności. Moc bierna ogranicza także sprawność transformatora oraz linii kablowych. To oczywiście jeszcze nie wszystkie z niepożądanych efektów. Jakie inne konsekwencje wiążą się z niskim współczynnikiem mocy biernej? Są to m.in.:
- konieczność instalowania urządzeń wytwórczych i przetwórczych o większych mocach znamionowych,
- konieczność stosowania aparatów o większych prądach znamionowych oraz większych dopuszczalnych prądach zwarciowych,
- konieczność stosowania przewodów o większych przekrojach,
- zmniejszona przepustowość sieci zasilających,
- zwiększenie straty energii czynnej w transformatorach, sieciach oraz instalacjach odbiorczych,
- zwiększone spadki napięć w transformatorach i liniach zasilających.
W zakładach przemysłowych i usługowych wartość współczynnika mocy cosφ jest znacznie mniejszy od jedności (w przeciwieństwie do instalacji elektrycznych odbiorców). Wynika to głównie z posiadanych urządzeń technologicznych wyposażonych w silniki lub inne odbiorniki o małym znamionowym współczynniku mocy. Silnik elektryczny lub transformator pobiera moc bierną na magnesowanie, równą praktycznie mocy pozornej przy pracy jałowej oraz na pokrycie strat mocy biernej przy obciążeniu.
Przepływ energii od źródła zasilania mocy biernej do odbiornika powoduje jej dodatkowe zużycie. By zmniejszyć te straty, należy dążyć do ograniczenia poboru mocy i energii biernej do wartości niezbędnych na magnesowanie oraz pokrycie strat w warunkach znamionowych. Jednym z rozwiązań, które są rekomendowane przez specjalistów, jest zakup kompensatora dynamicznego.
To urządzenie, które aktywnie reaguje na zmieniające się potrzeby instalacji elektrycznej. Jak działa? Otóż między źródłem zasilania a odbiorcami przesyłana jest moc bierna. Kompensacja ma natomiast eliminować potrzebę przepływu tej energii przez przewody zasilające. Absorbuje bowiem moc bierną lokalnie. Moc urządzeń kompensujących wyznacza się ze wzoru:
Gdzie:
P – moc czynna odbiorników, w [kW]
k – (1,1 ÷1,3) współczynnik korekcji wynikający z bezwładności układu
tgφn – naturalny wskaźnik mocy (bez kompensacji)
tgφk – wymagany przez dostawcę energii wskaźnik mocy.
Dobrana moc urządzeń do kompensacji mocy biernej indukcyjnej nie może spowodować przekompensowania, które objawi się ujemną wartością współczynnika cosφk. Sprawdzenie należy wykonać, korzystając ze wzorów:
Gdzie:
Pz – moc czynna zapotrzebowana przez odbiorniki, w [kW]
Qz – moc bierna zapotrzebowana przez odbiorniki, w [kVAr]
Qk – moc urządzeń przeznaczonych do kompensacji mocy biernej, w [kVAr].
Ujemna wartość współczynnika mocy cosj, świadczy o przekompensowaniu, które jest szkodliwe dla odbiorników oraz sieci zasilającej, powodując wzrost napięcia i wyższych harmonicznych (THD) w punkcie przyłączenia kompensatora.